Bireyin ilk iki yılında oluşturulan güvenli bağlanma, aslında karakter şemasına yön verir. Bağlanmanın en önemli unsuru, bebeğin ihtiyaçlarının bakım veren kişi tarafından anlaşılması ve uygun şekilde karşılanmasıdır. Peki çocuğun hem kendine ve hem de çevresine güvenli bağlanabilmesi için neler yapmalıyız?
Bebekle annesi arasında özellikle 6. ay sonrasında gelişen güvenli bağlanma, bebekte güven duygusunu yerleştirirken, bebeğin ileri dönemdeki ilişkilerini de etkiliyor. Annenin bebeğinin ihtiyaçlarını karşılaması sırasında, anneyle bebek arasında bağlanma oluşuyor.
Anne çocuğunun yanındayken çocuk rahattır ve etrafını keşfetmeye devam eder. Anne yokken huzursuzdur ve ağlar. Bu bağlanma tarzına sahip bireyler hem kendilerini hem de başkalarını olumlu görme eğilimindedirler. Yakın ilişkilere değer verirler, bu tür ilişkileri başlatmakta ve sürdürmekte başarılıdırlar. Güvenli bağlanma geliştiren çocuklar hayatlarının birçok alanında avantajlı konumdadır. Kendilerine ve çevrelerine karşı olumu benlik algısına sahiptir ve güven duyarlar. Negatif duyguları kontrol etme ve stresle başa çıkmada daha başarılı olurlar. Sosyal ve duygusal zekâları daha yüksek olur. Öz saygı ve öz güvenleri gelişmiş olur ve daha sağlıklı ilişkiler kurar. Daha üretken bireyler olur, düşünme becerileri ve sosyal becerileri yüksek olur. Herhangi bir sorunla başa çıkmada daha başarılı olurlar. Sosyal ve duygusal zekâları daha yüksek olur. Öz saygı ve öz güvenleri gelişmiş olur ve daha sağlıklı ilişkiler kurar. Daha üretken bireyler olur, düşünme becerileri ve sosyal becerileri yüksek olur.
Anne ile kendine güveni gelen bebeklerin ilk çocukluk yılları ve ergenlik dönemleri de daha az kaygılı geçer.